¿Planes?

Bueeeeno. Hoy no ha sido tan mal día... Sigo creyendo que no aguantaré demasiado en el trabajo. Quizás sea mejor cuando me cambian a stand. Al menos será diferente. Lo intentaré. Pero lo que es en calle, ni de coña. Demasiadas horas, demasiado pateo (eso sí, mis gemelos se están haciendo de oro, y mis antebrazos, biceps...)

De todas formas no me quiero dedicar a esto. Un mes, dos como mucho. Cuando se acabe mi período de formación, por ejemplo... Depende todo de cómo me vaya... 15 días en Coruña, 15 días fuera... No sé si aguantaría ese ritmo, lo que está claro es que conocería sitios y tendría tiempo para escribir, para leer, para pensar en la vida...

He pensado seriamente en meterme en el ejército. Siempre ha sido algo que me ha llamado mucho. Tengo cierta vocación por ayudar, por ser de utilidad... Y por probar... ¿Por qué no?


Por cierto, a todas las que me habéis comentado, mil millones de gracias. Ahora mismo no tengo tiempo para leeros con la atención que merecéis... Así que de nuevo gracias... Me hacéis sonreír y eso últimamente es difícil.

Comentarios

Mara Palés ha dicho que…
Pues lo del ejército, no sé yo. Pero si crees que puedes... Como la novia de ALice en L Word. Aunque espero que aquí no tengan lo que en EE.UU. se llama "Don't ask don't tell".
Mara
^lunatika que entiende^ ha dicho que…
A mí también me mola mucho lo de apuntarme al ejército...Tengo mi punto de sargentona yo Pero yo no puedo por problemas físicos...
De todos modos, lo importante es escuchar tu interior y saber lo que quieres hacer (dentro de lo posible) y luchar con todas tus fuerzas por conseguirlo ;)

Un besazo!
Tanais ha dicho que…
El tiempo te duirá cual es la mejor opción...lo del ejercito me parece bien...si a ti te gusta pa q más!!!!
Nono ha dicho que…
Aunque me parece interesante eso del ejercito reconozco que no es algo para mi, nunca se me ha dado bien eso de acatar órdenes porque sí, necesito una explicación mas detallada y a pesar de las cosas buenas que tienen, tipo labores humanitarias y demás, no hay que olvidar la verdadera razón por la que fueron creados, aún así si eso es lo que te gusta adelante, que te voy a aconsejar que no me hayas aconsejado tu ya ;)
Besicosss :)
Mireia ha dicho que…
el ejército? qué duro no?

hay otros sitios donde puedes desarrollar esa vocación por ayudar...

ánimo con el trabajo
Anónimo ha dicho que…
anímo mujer!
Ego ha dicho que…
Perla, yo pienso cada día en cambiar de trabajo. Pero la patria es quien se ama. Asín Ke vete pal Ejército, estás tardando.
Un (b)ico!

Apostilla: Ciertamente bonita la versión de Sandra Mihanovich. Gracias por hacer que la descubriera!
ajaspino ha dicho que…
Non está moi ben dar consellos, pero eu non che vexo no exército. Sinceiramente non che vexo. Tampouco quero decir que unha persoa que estea no exército non vaia ser máis ou menos 'creativa' pero a xerarquía, os mandos, o pragmatismo, o excesivo orde, etc... non creo que lle vaia moi ben á creatividade.

Bicos Anita.

Entradas populares de este blog

Afónica y apaleada

Jogo Duplo (Susana e Catia)

#RetoInspiración día 5 de Jimena Fer