Pequeños fragmentos de memoria

Tuve que hacer un alto en la limpieza. Estaba saturada. Pero no de polvo (bueno, sí, también) sino de recuerdos. Estoy removiendo muchos años de mi vida, decidiendo qué memorias se quedan y cuales se van. Hay buenos y malos recuerdos. Hay risas y lágrimas. Hay dolor y felicidad. Intento deshacerme de todo, pero algunos recuerdos son tan fuertes, tan hermosos, tan intensos, dolorosos incluso, que me cuesta un mundo decidir lanzarlos fuera (y sólo llevo un estante, dios mío de mi vida...).

Sólo necesitaba expresarlo, verbalizarlo, sacarlo fuera de mí y tratar de ordenar mis ideas, de relajar mis defensas sentimentales para volver a entrar. ¿Una recomendación? Nunca, bajo ninguna circunstancia, os pongáis a ordenar vuestra vida despues de haber llorado como tontas por causa de alguna película de estas hiper-dramáticas (en mi caso "Un paseo para recordar").

En fin, the show must go on...

Comentarios

ajaspino ha dicho que…
Gracias a deus eu non sufro de películas hiperdarmáticas, pero si de baleirar e encher estanterías.

Levo vivindo fora máis de 15 anos e sempre levo conmigo unha caixa de cartón que nunca a baleiro a ningunha estantería. Ahí vou deixando eses recordos (bos e malos) en forma de cartas, posavasos, caixas de cerillas, entradas a concertos que me levan anos atrás.

Supoño que cada un ten o seu método.
Nono ha dicho que…
La vida de cada uno de nosotros está llena de todo eso que describes. A mi se me dá fatal lo de hacer "limpieza", me cuesta mucho desprenderme de mis recuerdos, aús así aprovecho mis "días frios" para deshacerme de mis "objetos tontos", otros por supuesto se quedarán siempre conmigo, forman parte de la persona en que me he convertido, para bien o para mal ;)
Besicoss.
Anónimo ha dicho que…
Pasando por tu confesionario a dejarte ánimos, cariño y naturalmente besos multicolores.
^lunatika que entiende^ ha dicho que…
Uf..¡La limpieza! A mí me cuesta la misma vida... Tiene que ser un día que me dé el siroco y plas! Y con todo y con eso, hay cosas que nunca, nunca, bajo ninguna circunstancia, tiraría...
Tengo un baúl de recuerdos (literalmente)... Algún día debería escribir un libro con todo lo que hay ahí... jejeje

Animo, guapa!! Es bueno limpiar por fuera; sin darnos cuenta, también nos limpiamos por dentro.
Un besito!!
Tanais ha dicho que…
Mucho ánimo niña...tiene q ser duro...yo es que normalmente tiro absolutamente todo lo que se que me va a hacer daño...soy así...luego a veces me arrepiento...muaks!!!!
BeN-HuR VaLDéS LLaMa ha dicho que…
Quizás y solo en un remoto quizás debamos y tengamos que arreglar lo roto [...]

Para cualquier charla de esquizofrenicas;

benhurxy@hotmail.com
ce... ha dicho que…
remover recuerdos...no tendria gracia llamarlos recuerdos si hay algunos que eliminar..ya que esos se plasman en nuestras memorias con fuerzas si deseas que se vallan, yo les doy letra los dibujo en cualquier lado es una forma de expresarme espero no haber molestado al pasar...
besos y cuidese

Entradas populares de este blog

Afónica y apaleada

Jogo Duplo (Susana e Catia)

#RetoInspiración día 5 de Jimena Fer